- πανθαμάρτητος
- και πανταμάρτητος, -ον, Απάρα πολύ αμαρτωλός.[ΕΤΥΜΟΛ. < παντ(ο)-* + ἁμαρτάνω (πρβλ. δυσ-αμάρτητος)].
Dictionary of Greek. 2013.
πανθαμάρτητος
Look at other dictionaries:
παντ(ο)- — και πανθ ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο θ. τής γεν. τού επιθ. πᾱς, παντός (και με τη μορφή πανθ αφομοιωτικά όταν το αρκτικό φωνήεν τού β συνθετικού δασύνεται) και έχει τη σημ. τού εξ ολοκλήρου, τού… … Dictionary of Greek
